نمی دانم تا به حال غواصی کرده ای یا نه! دنیای زیر آب بسیار دل انگیز است، زیر آب که می روی انگار به دنیای جدیدی وارد شده ای، حس شادی و تولد داری، حس پرواز! پرواز در آسمان زیر آب! غواصی لذت بخش است اما نه غواصی در جنگ و در اروند.

در جنگ وقتی زیر آبی و در آرامش، ناگهان مشاهده می کنی که خطوطی از حباب با سرعت از جلوی دیدگانت عبور می کنند، فکر می کنی چه حباب های زیبایی اما این تصور فقط تا قبل از این است که گلوله هایی که وارد آب شده اند حنجره همرزمت را نشکافته اند...

غواصی یعنی وقتی تیر خوردی باید ساکت باشی چون با کوچکترین صدا، ستون لو می رود! نه راه پس دارد نه راه پیش! نه زمینی زیر پایش وجود دارد که بتواند روی آن مداوا شود؛ نه امدادگری به سراغ او خواهد آمد! خلاصه این که غواص است و خدا و لحظاتی تا پیوستن به دریا!
اندر شط خون پلاک هم از تو نماند / پیراهن چاک چاک هم از تو نماند

گمنام ترین گمشده، غواص شهید / رفتی تو به آب و، خاک هم از تو نماند


گردان های غواصی

در مقاطع حساسی از جنگ، گردان های ویژه ای از بهترین نفرات برای ماموریت های خاص تشکیل می شد. گردان یاسین به عنوان نیروی خط شکن برای عملیات های کربلای 4 و 5 با استفاده از بهترین  نیروهای تخریب ایجاد شد.

گردانی که باید در عملیات کربلای 4 کیلومترها در تیررس دشمن و در آب حرکت می کرد تا در محل مشخصی وارد عمل شود و مواضع دشمن را در هم بکوبد. بنا به اهمیت این عملیات شایسته بود تا بهترین کادر به همراه بهترین جمع از بین نیروهای داوطلب در مدت زمان بسیار کوتاه، پیچیده ترین آموزش ها را ببینند.

 طرح موضوع به ظاهر ساده است اما تعدادی بسیجی نوجوان و اهل دل که نه لباس ضد گلوله دارند و نه زره پوش، باید به آب بزنند در دل شب کیلومترها حرکت کنند و پس از خروج از آب، دشمن تا بن دندان مسلح شده را که از پیشرفته ترین ادوات و سنگرها بهره می جست در خط خودش زمین گیر کنند.

البته این موضوع را نباید فراموش کرد که جریان شدید آب و امواج خروشان و بی‌رحم، تعدادی از این رزمندگان را قبل از هر اقدامی در لابه لای سیم های خاردار بُرنده و مفتول های آهنی اسیر می کند! اگر اروند را دیده باشید تجسم ماجرا برایتان راحت تر است.